Zoi Sakadonikolaki Kristalla
Σήμερα το χωριό μας έζησε πολύ άσχημες ώρες. Άναψε μια φωτιά στον περιβόητο δρόμο, που είναι η είσοδος υποτίθεται που περνάνε όλα τα μεγάλα οχήματα. Αυτός όμως τελικά είναι ο δρόμος του αίσχους και της ντροπής για το Δήμο και την Νομαρχία. Θα έπρεπε να ήταν εδώ ο Δήμαρχος και κάθε υπεύθυνος για τα τεχνικά προγράμματα του Δήμου, για να δούνε με τα μάτια τους της μανούβρες και το χρόνο που χρειάστηκαν τα πυροσβεστικά, για να κατορθώσουν να προσεγγίσουν τη φωτιά. Ευτυχώς που δεν φύσαγε σήμερα ειδ' άλλος θα είχαμε γίνει παρανάλωμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε διαφύγει τον κίνδυνο όχι φυσικά. Είτε είναι φωτιά είτε είναι κάποιος άρρωστος εμείς περνάμε εφιαλτικές στιγμές. Γιατί κάποιος πρέπει να πάει περιμένει τον εκάστοτε οδηγό για να του δείξει και να του εξηγήσει σε τη κατάσταση βρίσκετε ο δρόμος και αν θέλει να μπει μέσα στο χωριό απ' αυτόν. Έχουμε μεταφέρει ασθενείς με καρέκλες στου Καραβά ουκ ολίγες φορές γιατί οι οδηγοί των ασθενοφόρων, και με το δίκιο τους οι άνθρωποι αρνούνται να μπούνε σ΄ έναν τόσο επικίνδυνο δρόμο. Σήμερα όμως που χρειάστηκαν 4 πυροσβεστικά για να μπορέσουν να σβήσουν τη φωτιά τι να σας πω ζήσαμε στιγμές εφιαλτικές Από τη μιά η φωτιά κι'απο την άλλη ο φόβος να μη πάθουν οι άνθρωποι κάτι. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Όμως δυστυχώς κάηκε το δασάκι του Νεκροταφείου μας Πάντως όλοι οι Συγχωριανοί μου και εγώ ιδιαιτέρως θέλω να ευχαριστήσω τους Πυροσβέστες και της Σητείας και της Ιεράπετρας για τον αγώνα που έκαναν σήμερα στη Λάστρο. Έσωσαν το Νεκροταφείο και την εκκλησία του Σταυρού που βρίσκετε εκεί.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΤΡΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου