Γιώργος Ζερβάκης: ΜΟΝΗ ΤΟΠΛΟΥ

Σητεία, 28 Απριλίου 2018

Με αφορμή τα τελευταία δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Νέα Επαρχία» σχετικά με τα συμβαίνοντα στη Μονή Τοπλού σε σχέση με τη διαχείριση και διοίκηση των εταιριών «ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΕΣ ΣΗΤΕΙΑΣ» και «ΚΤΗΜΑ ΤΟΠΛΟΥ», θεωρώ υποχρέωσή μου να εκφράσω δημόσια κάποιες απόψεις, καθότι τελευταία μετέχω στο Δ.Σ. της εταιρίας «ΚΤΗΜΑ ΤΟΠΛΟΥ».

Πριν περίπου 6 μήνες ο Πανοσιολογιώτατος Ηγούμενος Φιλόθεος, και μετά τα όσα τραγελαφικά και επικίνδυνα συνέβησαν στη διοίκηση της «ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΕΣ ΣΗΤΕΙΑΣ» μου ζήτησε να συμμετάσχω στο ΔΣ της «ΚΤΗΜΑ ΤΟΠΛΟΥ» (αμισθί), κάτι το οποίο θεώρησα υποχρέωση και τιμή, και αποδέχτηκα με μεγάλη χαρά.

Με την πάροδο του χρόνου όμως διαπίστωσα ότι η τοποθέτησή μου στη συγκεκριμένη θέση και πιθανόν και των άλλων μελών, δεν ήταν αρεστή και αποδεκτή εκ μέρους της Μητρόπολης, με αποτέλεσμα να ασκούνται πιέσεις για παραίτηση και αντικατάστασή μας από το ΔΣ.

Για το λόγο αυτό και πολύ πριν τα δημοσιεύματα της εφημερίδας «ΝΕΑ ΕΠΑΡΧΙΑ» και με όλο τον προσήκοντα σεβασμό, ζήτησα μέσω της γραμματείας της Μητρόπολης να συναντηθώ με το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη γιατί θεώρησα απαραίτητο να διευκρινιστούν κάποια σημαντικά θέματα σε σχέση με τη λειτουργία της επιχείρησης και γιατί εκτιμώ ότι αδικούμαι προσωπικά σε μια τέτοια εξέλιξη και χωρίς τις απαραίτητες εξηγήσεις.

Παρότι μέχρι σήμερα δεν είχα τη δυνατότητα έκφρασης γνώμης αφού δεν έχω λάβει καμία απάντηση, για λόγους ηθικής τάξης, η παραίτησή μου είναι στη διάθεση του Πανοσιολογιώτατου Ηγούμενου Φιλόθεου.

Εδώ λοιπόν δημιουργούνται πάλι ερωτηματικά, για το πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι τη λειτουργία και πρόοδο δύο εταιριών οι οποίες είναι απόλυτα συνυφασμένες και συνδεδεμένες με την οικονομία της περιοχής, και τον κόπο και μόχθο ενός προικισμένου ανθρώπου, του Ηγούμενου Φιλόθεου, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στην ανάδειξη και πρόοδο του Μοναστηριού, και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων, με έναν τρόπο σύγχρονο και επιστημονικό και απόλυτα προσαρμοσμένο στις αρχές της αειφορίας και των περιβαλλοντικών επιταγών, αναδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής και την αξία των τοπικών προϊόντων.

Άλλαξε λοιπόν εν μια νυκτί η διοίκηση των ΒΙΟΚΑΛΙΕΡΓΗΤΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ με σαφείς αναφορές για κακοδιαχείριση και καταγγελίες για άμεση αποκάλυψη παρανομιών και ατασθαλιών ευρύτατης κλίμακας. Στιγματίστηκαν και σπιλώθηκαν άνθρωποι για τους οποίους το μόνο που έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα είναι η αφοσίωσή τους σε ένα έργο με θεαματικά αποτελέσματα χρόνο με το χρόνο. Αντ’ αυτών ανέλαβε τη διοίκηση ο Διάκονος Αμβρόσιος, ένας άνθρωπος ελλιπούς επιστημονικής επάρκειας και επαγγελματικής εμπειρίας αλλά αρκετά ικανός στις συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Αδιάψευστος μάρτυρας του υπεροπτικού και αλαζονικού τρόπου διοίκησης και των ερασιτεχνικών χειρισμών εκ μέρους του, η κατάπτωση των εργασιακών σχέσεων που οδήγησε ανθρώπους στην ανεργία, η απώλεια σημαντικού μέρους των αγορών με αναγκαστική μείωση της παραγωγής και άμεσες επιπτώσεις στη διάθεση του ελαιολάδου της περιοχής.

Μια εταιρία με τις καλύτερες περγαμηνές, πρωταγωνιστής στον τομέα της, δυστυχώς αφήνεται στην τύχη της και το ελαιόλαδο της περιοχής μένει απούλητο στις ελαιοδεξαμενές των συνεταιρισμών.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, η ανησυχία και δυσφορία εκ μέρους των ελαιοπαραγωγών θα δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, καθότι η εύρυθμη λειτουργία της εταιρίας δεν εξυπηρετεί μόνο τα εταιρικά της συμφέροντα αλλά συνδέεται άμεσα με την οικονομία και την ευημερία του τόπου.

Δυστυχώς τις ίδιες πρακτικές και μεθοδεύσεις έχουν κατά νου να εφαρμόσουν και στην εταιρία «ΚΤΗΜΑ ΤΟΠΛΟΥ». Η δικαιολογία στην περίπτωση των ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ ήταν οι μέχρι τώρα αστήριχτες καταγγελίες για κακοδιαχείριση στο πρόσωπο του τότε Διευθυντού, και η ανάγκη για άμεση εξυγίανση.

Στην περίπτωση της ΚΤΗΜΑ ΤΟΠΛΟΥ ποιά θα είναι η δικαιολογία; Οι ατασθαλίες και η κακοδιαχείριση από τον Ηγούμενο; Είναι δυνατόν ο κόσμος να πειστεί και να ανεχθεί τέτοιες δικαιολογίες; Είναι δυνατόν να σπιλωθεί η υπόληψη και να απαξιωθεί η πολύχρονη προσφορά ενός ανθρώπου που άλλαξε τη φυσιογνωμία της περιοχής; Που ανακαίνισε εκ θεμελίων το Μοναστήρι, που δημιούργησε μουσεία, καθετοποιημένες μονάδες λαδιού και κρασιού με εκθετήρια και αίθουσες γευσιγνωσίας, καθιστώντας την περιοχή πρώτο προορισμό επισκεψιμότητας, τιμή και καμάρι όλων μας.

Ας προσέξουμε όλοι λοιπόν γιατί το μόνο που δεν χρειαζόμαστε σαν τόπος είναι ο διχασμός της κοινωνίας και η διατάραξη των σχέσεων Εκκλησίας και πολιτών.

Ο κόσμος έχει δικαίωμα διαφάνειας και γνώσης όλων των πραγματικών δεδομένων σε ένα κλίμα απόλυτου σεβασμού των ανθρώπινων σχέσεων και της ιστορίας του τόπου.

                                                             Ζερβάκης   Γιώργος

                                                        Επιχειρηματίας

                                                           Περιφερειακός Σύμβουλος